غمگین دیدارم....

نیازمند چیزی بودم که باورش کنم

نگاهت بر من افتاد و باور کردم

خواهان کسی بودم که باورش کنم

خود و رویا هایت را با من تقسیم کردی

و باورت کردم

اما آنچه که به راستی نیازمندش بودم

باور کردن خود بود

مرا به دنیای درونت بردی و با اکسیر عشق یاریم

کردی

و به برکت توست که امروز زنده ام لمس می کنم

و باور دارم

کسی چیزی یا خود را

آری تنها به خاطر وجود توست