باور عشق

هیچ گاه چشمهایی را که عاشقانه میپرستم ندیدم. اما میدانم چشمهایش به مهربانی دریا و به وسعت دشت شقایق است. و این برای من کافی است که بدانم عمق چشمانش به ژرفای اقیانوس است. و مثل دشت آرام است. من رنگ چشمانش را برای چه میخواهم بدانم؛ وقتی نگاهش پر از عشق است وقتی در عمیقترین نقطه چشمانش می شود دریا را پیدا کرد و در ساحل چشمانش به آرامش رسید. رنگ چشمش مهم نیست وقتی در کنارش به آرامش خیال میرسی و میخواهی تمام دنیا در یک لحظه نگاه او تمام شود. هیچ چیز مهم نیست وقتی ایثار و عشق در نگاه او معنا پیدا کند. یک نگاه برایت تمام دنیا میشود. باور میکنی؟